ONTDEK ONZE SLOW RESIDENTen VOOR DEZE ZOMER!

Asante Chibwe Brochez (hij/zijn), beter bekend onder zijn artiestennaam All-Turn, is een 23-jarige Belgisch/Zambiaanse artiest gevestigd in Brussel. Sinds hij voor het eerst een pen op papier zette, daagt hij zichzelf voortdurend uit om zijn artistieke grenzen te verleggen. In zijn muziek vertelt hij verhalen die diep geworteld zijn in zijn eigen levenservaringen.

Zeggen dat hij gepassioneerd is door optreden en het maken van nieuwe muziek is eigenlijk zacht gedrukt. Zodra hij een podium betreedt, laat hij je meteen zien waarom je hem in de gaten moet houden. Spontaan, stoer, uitdagend en met genoeg ‘shit-talk’ om je te doen geloven dat hij al meer dan twintig jaar meedraait.

Of hij nu hiphoplegendes als Roc Marciano ondersteunt (Vaartkapoen 2024) of solo optreedt: All-Turn weet je altijd te boeien met de virtuositeit van zijn muziek. Van trap tot boom bap, van dreunende 808’s tot luchtige vibes, serieuze thema’s en introspectieve bars –  bij All-Turn komt het allemaal samen.

Deze zomer duikt JES Brussels samen met een groep jonge artiesten de studio’s van Zinnema in.

Tijdens een weeklange residentie krijgen de jongeren de ruimte om muzikaal te experimenteren, nieuwe ideeën op het podium uit te testen, en met andere artiesten een vette show voor te bereiden. Het resultaat zal te zien zijn op 1 november 2025 op het podium van de AB Club!

Creatieve Brusselse jongeren met bakken talent in de spotlights: BIG in BXL is hét jeugdcultuurevenement waar jonge artiesten niet enkel op het podium, maar ook achter de schermen de touwtjes in handen hebben. 

Samen met Ancienne Belgique, Beursschouwburg en Zinnema, ondersteunt JES Brussels ambitieuze jongeren in het ontwikkelen van hun ideeën en artistieke ambities.

De Andies is een theatergezelschap dat  theater maakt vanuit een gezamenlijke passie en samenwerkt met professionals om hun product te verfijnen. Hun werkwijze is procesgericht en thematisch open, vaak vertrekkend vanuit persoonlijke noodzaak of maatschappelijke thema's die hen aangaan. Ze verwelkomen nieuwe spelers in elke productie en experimenteren met het idee van een coachend gezelschap, waarbij creativiteit en gedeeld auteurschap centraal staan. 

Daarnaast organiseert De Andies open theaterworkshops om tegemoet te komen aan de vraag vanuit hun community. De Andies bestaan uit vier leden: Benjamin De Vos (hij/hem), Jacoba De Zwaef (zij/haar), Lucas Hendrikx (hij/hem) en Thibaut Princen (hij/hem).

Linora Dinga (zij/haar) heeft wortels in Rusland, Congo en Georgië. Haar multiculturele achtergrond beïnvloedt de manier waarop ze naar de wereld kijkt en heeft haar artistieke expressie diepgaand gevormd. Linora begon haar artistieke pad in de dans, en breidde later haar praktijk uit naar acteren, waar ze een sterke connectie vond met fysiek theater en spel voor de camera. 

EGOTEEN (he/him) is een transdisciplinaire kunstenaar en architect die zich losmaakt van rigide concepten om zich volledig onder te dompelen in het heden en de vaak over het hoofd geziene fragmenten van het dagelijks leven. Zijn werk verkent het snijvlak tussen ruimte en geluid, en vangt de essentie van vluchtige momenten via opnames. Deze handelingen van onderdompeling zijn niet enkel getuigenissen, maar pogingen om het onzichtbare te grijpen en eenzaamheid te verkennen. Zijn muziek vermengt rauwe elektronische texturen, spoken word, poëzie en rap binnen een experimenteel klanklandschap. Elk nummer is een intense, lichamelijke uitdrukking – soms ruw, altijd diep emotioneel en onconventioneel.

EGOTEEN doorbreekt loutraditionele verwachtingen en creëert een sfeer waarin stem en sonische experimenten samenvloeien in een gedeeld momentum. Ervaring staat centraal in zijn praktijk, met een artistiek onderzoek dat zich bevindt op het kruispunt van geluid, beeld en rauwe emotie. Hij voelt zich aangetrokken tot de authentieke reacties van zij die leven aan de rand, in de donkere hoeken waar het bestaan wordt afgemeten in gevoel en strijd.

Adnae (zij/haar) is een Haïtiaanse zangeres, songwriter en gitarist, gevestigd in Brussel. Vanuit haar slaapkamer maakt ze genre-overstijgende, experimentele muziek die geworteld is in gevoel en verkenning. Met invloeden uit neo-soul, old school soul, R&B, blues, jazz, hiphop en nog veel meer, weeft Adnae deze stijlen samen tot een uniek geluid dat persoonlijk, gelaagd en voortdurend in ontwikkeling is.

Als autodidactische producer vangt ze met elke track een stukje van haar innerlijke wereld—rauw, eerlijk en zonder concessies. In 2024 verscheen haar debuutsingle Two Years op SoundCloud, waarmee ze de toon zette voor een reeks intieme en soulvolle releases die haar groei als artiest laten horen.

Momenteel werkt Adnae aan haar eerste EP, die eind 2025 verschijnt. Haar muziek is geen eindproduct, maar een momentopname van een voortdurend proces—een reis die even open als oprecht is.

Jinte De Greef (die/hun) studeerde Hedendaagse Dans voor twee jaar aan de Kunsthumaniora Brussel en studeerde af in de richting Woordkunst-Drama. Sinds september 2024 volgt Jinte de opleiding Performance aan het KASK & Conservatorium in Gent.

De voorbije jaren maakte Jinte de installatie Dit Is Geen Titel Ik Zit In Bad, de performance Amplifier (als resident bij Zinnema), een performance in het kader van CODE DANS (Danspunt) en de solovoorstelling Miss. Honey. 

Momenteel organiseert Jinte workshops voor een nieuw project getiteld Vastgeknoopt (The Garage).

Als performer speelde Jinte ook mee in het Vaart-project van Mette Plysier (2022), in de FABULEUS-productie Ultra van Reut Shemesh (2023–2025) en in out of hands van Michiel Vandevelde (FABULEUS, 2024–2026).

Nina Plantefève-Castryck is choreografe en danseres en begeleidt jong talent in multidisciplinaire kunstprojecten. In The End of the End werkt ze samen met jongeren uit Brussel en Antwerpen aan een voorstelling waarin live muziek, zang, spoken word, dans en poëzie samenkomen.

Het project geeft hen de ruimte om hun creativiteit te uiten en samen een artistiek proces te doorlopen. Het resultaat is een tijdloze voorstelling waarin stilte en beweging elkaar in evenwicht houden.

Amine (hij/zijn), ook bekend als Pie, is een in Brussel gevestigde indie artiest, multi-instrumentalist en producer. Zijn muziek beweegt zich tussen soepele warmte en koelere, meer introspectieve tonen - waarbij indie rock, RnB, funk en elektronische invloeden worden vermengd tot een geluid dat zowel vertrouwd als onverwacht aanvoelt. Met een sterk visueel universum en een praktische benadering van elk aspect van het creatieve proces, maakt Pie nummers die ergens tussen dagdromen en naverwarmingen blijven hangen. Hij maakt nu zijn debuut met live solo- en bandoptredens, waarbij hij zijn muzikale universum naar het podium brengt.

Nina Rose (zij/haar), ook bekend als Natrix Mermaid, is een transgender artieste, danseres, schrijfster en activiste. Ze maakt sinds 2022 deel uit van de ballroomscene en won de Europese Runway-categorie in verschillende landen in Europa. Ze loopt ook in de categorieën Fem Queen Realness, Femqueen Body, Fem Queen Performance en Lipsync. In 2024 trad ze toe tot het legendarische Supreme Kiki House of Mermaids en organiseerde ze twee succesvolle evenementen in Brussel vorig jaar.

RASUL (hij/zijn) PHENOMENAL BHAWLY-KHYSS, ook wel bekend als RASUL, is een artiest uit Guinee, afkomstig uit Conakry, en woont al meer dan 15 jaar in Brussel. Zijn pseudoniem "Le Phénomène pur Noir" (of "zeer zwart" in het Poular) en zijn artiestennaam "RASUL", wat "de boodschapper" betekent in het Arabisch, weerspiegelen zijn diepgewortelde culturele identiteit in de kunst.

Als gitarist, zanger, vertolker, auteur en componist beheerst RASUL de stijlen reggae, ragga en rap. Na de release van zijn eerste album "Jah Glory" in 2014 en zijn deelname aan de mixtape Antropophobe Vol 2 in 2012, heeft hij zichzelf gepositioneerd als een geëngageerde artiest. Zijn geëngageerde en authentieke teksten raken de diepste lagen van de ziel en behandelen onderwerpen die vaak ongemakkelijk zijn om aan te raken.

Bao Phuoc Vinh (hij/zijn) is amateurkok, fotograaf en tandarts, maar boven alles een echte gourmand. Zijn liefde voor eten ontstond al vroeg, in een familie waar liefde vooral werd getoond door gulheid aan tafel.

Zijn eerste kennismaking met eten ligt in Vietnam, het land waar zijn ouders vandaan komen. Opgroeien in België maakte hem meer vertrouwd met de Belgische en Franse keuken, maar zijn liefde voor koken en eten groeide met de tijd en zonder grenzen, toen hij gefascineerd raakte door documentaires over reizen en eten.

Yasmine Ennassiri (zij/haar) is geen onbekend gezicht in de culturele sector, na verschillende stages en het afronden van haar bachelor in Communicatie. Heeft ze haar plekje gevonden als communicatiemedewerker bij Zinnema. Meestal vind je haar achter een scherm, waar ze contentideeën bedenkt, teksten schrijft en ervoor zorgt dat alles precies goed aanvoelt.

Haar liefde voor eten gaat terug naar de feestjes die haar moeder vroeger organiseerde. Die warmte en gastvrijheid is haar altijd bijgebleven en heeft vandaag gevormd hoe ze zich met anderen verbindt.

Audrey Leboutte (zij/haar) haar praktijk beweegt zich tussen scenografie, dans, cureren en het faciliteren van artistieke praktijken die zich vaak in de marge van institutionele zichtbaarheid bevinden – in het bijzonder die van niet-blanke en niet-professionele kunstenaars. Ze werkt op het snijvlak van ruimte, lichaam en verhaal: hoe mensen ruimtes bewonen of opeisen (zowel fysiek als symbolisch), en hoe praktijken die vaak worden uitgesloten uit de mainstream circuits hun eigen legitimiteit opbouwen.

Haar praktijk is verankerd in vragen over toegang en macht in het artistieke veld – in het bijzonder: Wie mag zichtbaar zijn? Wat maakt een lichaam of een praktijk herkenbaar als “artistiek” of “legitiem”?

Om dit werk in de creatieve ruimte verder te verdiepen, wil zij graag haar vaardigheden ontwikkelen in het verlichten van bewegende lichamen tijdens deze zomerresidentie.

Collectivo Azucar Morena ontstond in 2019 toen Erick Molina en Saskia de Ronde elkaar ontmoetten in Colombia en al gauw verliefd werden. Hun samenwerking begon met twee korte performances: Poporo, een intiem stuk over Saskia’s zoektocht naar identiteit, en Plastic Fantastic, een duo-performance in samenwerking met het museum van Pereira. In dit tweede werk onderzochten ze de maatschappelijke verwachtingen die nog steeds op vrouwen wegen, zowel wat betreft uiterlijk als gedrag.

Jorden Van De Vreken (hij/zijn) bekend onder zijn artiestennaam Jorden van el Pellizco, is een flamencodanser uit Brussel. Hij maakte voor het eerst kennis met flamenco tijdens een lang verblijf in Peru in 2015-2016. Sindsdien heeft hij zich grondig in het genre verdiept en volgde hij opleidingen bij grote namen uit de flamencowereld in Brussel en Andalusië. In zijn dans zoekt hij het ritmische spel en de typische "pellizco" van flamenco op, letterlijk vertaald als «pits», een kortstondig gevoel van verrassing of ontlading in flamencodans of -muziek. 

Flower Chris (she/her)

In haar zoektocht naar vrijheid en zelfexpressie neemt Flower Chris je mee in haar fantasiewereld vol authenticiteit. Met haar piano, stem en teksten omarmt ze jouw innerlijk licht om het te laten bloeien en met haar mee te dromen. Ze deelt haar eigen levenssprookje met jou door op poëtische wijze je ziel te schilderen.

Alex Perry (they/them)

De Belgisch-Jamaicaanse genderfluïde artiest Alex Perry begon op 8-jarige leeftijd teksten te schrijven en verfijnde later ook hun vocale techniek. Puttend uit neo-soul, reggae/dub en experimentele muziek werkt Perry bij Zinnema aan een single en EP dat taboes wil uitdagen en aanzetten tot discussie en reflectie over sociale kwesties.

Tobias Volckaert (°1996 Leuven) studeerde jazz en improvisatiemuziek met als hoofdinstrument tenorsaxofoon. Hij vervolledigde zijn bachelor studies aan de LUCA school of arts campus Lemmens (Leuven) bij Frank Vaganée en behaalde zijn masterdiploma aan het KCAntwerpen bijKurt Van Herck. Tijdens zijn opleiding kreeg hij de kans om het podium te delen met enkele gevestigde waarden uit de Belgische jazz scene waaronder Bert Joris, John Ruocco en Philip Catherine. Naast saxofoon speelt Tobias ook klarinet en dwarsfluit en is hij componist.

Tobias is momenteel woonachtig in Brussel en is actief betrokken in de Belgische jazz- en muziekscene. Hij had de mogelijkheid om te spelen voor gerenommeerde organisaties en zalen zoals: AB, Trix, Botanique, Nona, Rataplan, STUK, De Bijloke, Cc Mechelen, Hnita Jazz club en vele anderen. Naast occasionele optredens is hij ook op vaste basis betrokken in enkele projecten. Door zijn zoektocht naar genre-overschrijdende luister- en speelervaringen is hij betrokken bij zeer diverse projecten, zowel in genre als bezetting.

AMUNASO (zij/haar) Roots in Congo, opgegroeid in Nederland en gesetteld in Brussel: singer-songwriter Amunaso laat luisteraars wegdromen met haar soulvolle, atmosferische sound en intieme teksten. In haar muziek reflecteert ze over geestelijke gezondheid, spiritualiteit en empowerment – onderwerpen waarvan ze vindt dat ze meer openlijk besproken zouden moeten worden.

Door een continuüm te creëren van de worstelaar tot het trans lichaam en de bodybuilder op steroïden, wil ons project de familie van afwijkende lichamen uitbreiden. In een nooit verzadigd verlangen om de norm in twijfel te trekken. In een tijd waarin queer, populaire en nationalistische lichamen elkaar ontmoeten op de bodybuildingbanken in een orgie van zweet en synthetische hormonen, denken wij dat het tijd is om vraagtekens te zetten bij de manieren waarop onze lichamen zich aanpassen aan, conformeren aan of verzetten tegen de tijd waarin ze leven. 

Welke kwetsbaarheid proberen we uiteindelijk te verbergen? 

De Clash Machine is een conflictmachine geïnspireerd op de wereld van het Amerikaanse showworstelen. Ze onderzoekt hoe vechten lichamen verandert, en hoe die lichamen een vorm van brutaliteit heroveren, soms als geweld, soms als gerechtigheid. Door de grens tussen echt en nep, tussen fictie en werkelijkheid te vervagen, spelen de performers met het publiek en zijn waarneming: waren alle gevechten geënsceneerd? Is de woede oprecht? Hier wordt de vierde wand aan diggelen geslagen met een vuistslag.

Door een continuüm te creëren van worstelaar tot trans lichaam, via de met steroïden volgepompte bodybuilder, wil ons project de familie van afwijkende lichamen uitbreiden, met een nooit geleste drang om de norm in vraag te stellen. Terwijl queer, populaire en nationalistische lichamen elkaar treffen op de fitnessbank in een orgie van zweet en synthetische hormonen, vinden wij het tijd om ons af te vragen hoe onze lichamen zich aanpassen aan, zich voegen naar of zich verzetten tegen het tijdperk waarin ze leven.

BIO LUDO DURRY (he/him)

Afkomstig van een opleiding wiskundige wetenschappen aan de ULB, ontdekte Ludo scenografie, curatie en podiummanagement via een reeks collectieven, te beginnen met Cercle OPAC, dat zich inzet om ondervertegenwoordigde en nieuwe artiesten op het podium te brengen.

Ludo begon zijn carrière als scenograaf en ontwikkelde geleidelijk zijn vaardigheden in de richting van algemene podiumtechnieken, van licht tot geluid en live video, en ook richting performance. Waarbij hij een nieuw deel van het podium verkende. 

Zijn interesse gaat uit naar de concepten van gemeenschap en collectieve emancipatie als een manier om los te komen van individualiteit. Hij gebruikt verschillende media om deze concepten te belichamen, zoals dans, gesproken woorden en visuele technologieën.

Ras El Hanout is een gerenommeerd Brussels gezelschap dat dit jaar hun 15-jarig bestaan viert. Sinds de oprichting wijdt het gezelschap zich aan het belichten van de Arabische-islamitische cultuur, verhalen over immigratie, discriminatie, rouw, families, sociale en politieke strijd. Bij Zinnema zal het gezelschap verder talen en verhalen tot leven brengen die zelden op de Brusselse podia te zien zijn. Kenmerkend is het behandelen van serieuze onderwerpen met een vleugje humor en een grote gevoeligheid.

Rachel (zij/haar) is een performer die schrijft met haar stem en spreekt met haar lijf. Haar werk ademt ziel, tederheid en verzet — geworteld in haar ervaring als zwarte queer vrouw. Ze weeft woorden, beweging en beeld tot rituelen van heling en confrontatie. Ze tast grenzen af tussen kwetsbaarheid en macht, tussen het persoonlijke en het politieke. Ze nodigt je uit om niet enkel te kijken, maar daagt je uit om ook te voelen.